پس از صدور دستورالعمل‌های فراوان و آخرین دستورالعمل مبنی بر برداشتن سقف رقابت محصولات فولادی، معاملات فولاد در سطح نسبتا گسترده‌ای انجام شد، اما در این بازار به‌نظر می‌رسد که محصولات نهایی جذابیت بیشتری برای مصرف‌کنندگان و معامله‌گران دارند؛


هر چند که فیلتر شدن خریداران فولاد و شرط گذاشتن برای خریداران باعث کم‌رنگ شدن معامله‌گران بازار محصولات میانی فولاد شده است.

معاملات بازار هزارتوی فولاد با همه کش‌و‌قوس‌ها و درگیری‌ها که در جریان است، انجام می‌شود؛ اما در عین حال مشکلاتی در این بازار وجود دارد. این مشکلات نه به حوزه تولید، بلکه به دستورالعمل‌ها بازمی‌گردند.

دولت در ادامه دستورالعمل‌های خود دستور داده که تنها آن دسته از خریدارانی می‌توانند از بورس کالا خرید کنند که حداکثر پس از گذشت ۲ ماه از خرید، محصول خود را در بورس کالا عرضه کنند. این امر باعث شده است که بسیاری از معامله‌گران محصولات میانی فولاد مانند بلوم و بیلت و حتی اسلب، از بازار عقب‌نشینی کنند. بنابراین برخلاف جذابیت محصولات نهایی به‌ویژه محصولات طویل، محصولات میانی مورد استقبال چندانی قرار نمی‌گیرند.

در هفته گذشته یعنی از ۱۴ تا ۱۸ مهر ماه ۱۳۴ هزار تن انواع محصولات فولادی در بورس کالای ایران عرضه شد که مانند اغلب مواقع محصولات طویل بیشترین عرضه و معاملات را به‌خود اختصاص دادند. ورق گرم به میزان ۵۶ هزار تن عرضه شد که در مقابل آن ۶۹ هزار تن تقاضا داشت و در نهایت همه این محصولات مورد معامله قرار گرفتند. ورق سرد نیز به میزان ۷ هزار و ۵۰۰ تن عرضه شد که تقاضایی در حدود ۱۰ هزار تن داشت و این محصول تماما معامله شد. ورق گالوانیزه و ورق قلع‌اندود هم به میزان ۳ هزار و ۳۰۰ تن و یک هزار و ۱۰۰ تن مورد معامله قرار گرفتند.

میلگرد از سوی تولیدکنندگان به میزان ۶ هزار و ۷۰۰ تن عرضه شد که در مقابل آن ۱۲ هزار و ۸۰۰ تن تقاضا وجود داشت و این محصول نیز خریداری شد. تیرآهن از سوی ذوب آهن به میزان ۴ هزار و ۴۰۰ تن عرضه شد که تقاضای ۶ هزار و ۱۰۰ تنی در مقابل داشت و این محصول به‌طور کامل معامله شد. اما همان‌طور که بیان شد، وضعیت محصولات میانی چندان مناسب نبود، زیرا با وجود ۵۵ هزار تن عرضه این محصول در بورس کالا، تنها ۲۸ هزار تن تقاضا برای آن وجود داشت که در این میان ۲۵ هزار تن شمش بلوم مورد معامله قرار گرفت.

بهتر است به‌جای ایجاد محدودیت برای صنایع مصرف‌کننده و تجار، تسهیل‌گری صورت گیرد؛ چرا که ممکن است برخی از تولیدکنندگان نتوانند از بورس کالا خریداری کنند. در این صورت تجار با دارا بودن نقدینگی مناسب و انصاف خوب برخلاف سوداگران غیرمنصف، می‌توانند با خریدهای خود از بورس کالا و عرضه دائم آن به تولیدکنندگان، کمبودهای بازار را سریعا جبران کنند. البته نقش نهادهای نظارتی برای رصد خریداران از بورس کالا بسیار ضروری است.

برگرفته از وب سایتآهنکو